Wiele osób zastanawia się, jakie zasady dotyczące poufności obowiązują przedstawicieli ds. bezpieczeństwa i głównych przedstawicieli ds. bezpieczeństwa. To ważny temat, ponieważ w związku ze swoimi obowiązkami często mają oni dostęp zarówno do informacji poufnych, jak i danych osobowych.
Kiedy poufność nie ma zastosowania
Przedstawiciele ds. bezpieczeństwa i szefowie inspektorów ds. bezpieczeństwa mają obowiązek informowania kierownictwa o sytuacjach, które mogą mieć poważne konsekwencje dla środowiska pracy. Przykładami takich sytuacji są:
- Zagrożenie życia i zdrowia
- Nękanie lub dyskryminacja
- Uraz lub choroba w miejscu pracy
W takich przypadkach informacje powinny być udostępniane wewnętrznie, aby mieć pewność, że można podjąć odpowiednie środki, nawet jeśli informacje te w innym przypadku podlegałyby obowiązkowi zachowania poufności.
Kiedy obowiązuje poufność
Wszelkie inne informacje, o których dowiedzą się przedstawiciel ds. bezpieczeństwa i główny przedstawiciel ds. bezpieczeństwa, podlegają obowiązkowi zachowania poufności. Dotyczy to między innymi:
- Informacje o charakterze osobistym lub prywatnym
- Tajemnice handlowe lub dane wrażliwe, które mogą być wykorzystane przez inne osoby, takie jak rozwiązania techniczne, metody produkcji, analizy lub obliczenia
Obowiązek zachowania poufności oznacza, że przedstawiciel ds. bezpieczeństwa nie może ujawniać informacji bez zgody osoby zainteresowanej, chyba że jest to konieczne w celu zapobieżenia zagrożeniu życia, zdrowia lub bezpieczeństwa.
Streszczenie
Przedstawiciele ds. bezpieczeństwa i szefowie ds. bezpieczeństwa dbają o równowagę między ochroną poufnych informacji a zapewnieniem bezpiecznego środowiska pracy. Podstawową zasadą jest, że poufność dotyczy informacji prywatnych i biznesowych, ale nie w przypadku, gdy udostępnianie informacji jest konieczne dla zapobiegania szkodom lub zagrożeniom w miejscu pracy.
